Martijn ten Kate is een oud Frisse Blikker. Hij is heeft in totaal twee en een half jaar bij Frisse Blikken gewerkt en is uitgestroomd om zijn eigen onderneming te starten genaamd: The Bin. Lees hieronder meer over het ontstaan van zijn onderneming.
Ik houd me bezig met de circulaire economie, waarbij ik circulaire producten maak. Dit betekent dat ik, samen met mijn team, grote organisaties help door van hun afvalstromen nieuwe producten te maken. Daarnaast verbinden wij organisaties met veel afvalstromen met andere partijen, die ook nieuwe producten van het afval kunnen maken. Dit allemaal zodat die bedrijven uiteindelijk geen afval meer hebben.
Het idee voor deze onderneming is gekomen doordat ik vanuit Frisse Blikken ervaring had met innovatiewedstrijden. Maar doordat ik merkte dat concepten vaak niet gerealiseerd werden en dat veel projecten eigenlijk stopten in de conceptfase, begon ik af te knappen op innovatie an sich. Als je heel lang werkt aan een project en het dan uiteindelijk niet gerealiseerd wordt, begint dat te frustreren.
Hierdoor ontstond bij mij de wens om zelf een innovatiewedstrijd te organiseren, veel meer vanuit de implementatie drijfveer, dan vanuit het willen ophalen van zoveel mogelijk geld. Daarbij had ik ook de wens om meer met duurzaamheid te doen. Dit zorgde ervoor dat het einddoel werd dat ik iets wil doen aan de materialenstroom.
Nadat ik dit voor mezelf had bedacht, kwam ik Marianne tegen. Die heeft bij Swapfiets gewerkt en zij is daar bezig geweest met de groei van 1000 naar 100.000 fietsen. Ze wilde door met circulariteit en toen heeft ze uit de binnenbanden van de Swapfiets een tas ontworpen. Zij was eigenlijk precies de ontwerper die ik wilde aanhaken bij mijn idee voor de innovatiewedstrijden. Vanuit die insteek klikte het eigenlijk direct en gingen we samen kijken of wij samen iets konden opzetten. Uiteindelijk hebben we samen aan die innovatiewedstrijd meegedaan, waar we tweede werden. Dit zorgde ervoor dat de bal vrij snel begon te rollen, omdat we heel serieus over de vraag gingen nadenken of we door gingen of niet, en wat we gingen doen met de geldprijs. Toen was het eigenlijk vrij snel duidelijk dat we in ieder geval de potentie van het bedrijf zelf wilde wilden vergroten, waarbij het stukje innovatiewedstrijd niet per se de core van het bedrijf is, want de core van het bedrijf is het opzetten van samenwerkingen met focus op implementatie. Er zijn genoeg bedrijven die zeggen: je hebt 10.000 kilo van dit, we bedenken een tof concept. Dit is niet waar het ons om gaat. Ons doel is dat jij daadwerkelijk van je afval afkomt en dat er een stukje realisatie in zit. Uiteindelijk gaat het erom dat die materiaalstroom wordt verminderd, en of wij dat nou doen of dat onze partners dit doen, maakt voor ons niet uit.
Nee, ik had haar al eerder wel eens gesproken en we hadden eigenlijk eerder het idee om eens in de zoveel tijd op een vrijdag of een zondag samen gaan werken en dat concept uit te werken. Dat was toen het echt nog het concept van een innovatiewedstrijd was. Het was ook echt dat ik haar gevraagd had of ze dit met mij verder uit wilde werken. Maar, doordat we uiteindelijk aan die andere wedstrijd meededen, eigenlijk meer vanuit het originele idee van Marianne, is het in één keer in een gigantische stroomvlucht geraakt.
Het is best wel spontaan gegaan en moet ik zeggen dat ik altijd bij Frisse Blikken al een interesse en de ambitie had om uit te stromen als ondernemer. Ik had zelf verwacht dat dit echt nog wel drie, vier jaar later zou gebeuren pas. Ik geloof er ook wel in dat kansen creëren een belangrijk deel is, maar daarnaast is het ook wel echt het openstaan voor wat er op je pad komt. En dit is zoiets wat op mijn pad kwam en dat is toen heel snel gegaan, eind april zaten we samen, in mei deden we mee aan die innovatiewedstrijd en in juli had ik mijn baan al opgezegd.
Nou, ik zat zelf in het VONK team en het eerste wat ik tijdens de lunch dan tegen mijn buren vroeg was of ze al bezig waren met hun VONK. En dat was waar ik mezelf ook in wilde ontwikkelen: nog meer kijken of ik ondernemerschap kon versnellen. Als je dan na een tijdje of de keuze hebt om te praten of ondernemerschap of om het zelf te doen, dan ben je bijna de eer niet waard als je er dan vervolgens niet voor gaat. Dus in dat aspect heeft het zeker geholpen en ik denk dat het ook echt geholpen in dat je heel erg open staat voor zo’n kans, en tegelijkertijd vind ik het wel interessant dat eigenlijk alle dingen die je zelf in dat VONK programma hebt staan prediken, ik allemaal zelf niet hebt toegepast op mijn eigen bedrijf.
Ik denk dat dit komt doordat ik de kans met beide handen heb aangegrepen. Om erachter te komen of je plan kan werken heb je meer nodig dan één vrijdag per week en ben toen gestopt bij Frisse Blikken zodat ik al mijn tijd er in kon stoppen. Ik ben niet gestopt omdat ik wist dat dit idee ging slagen, ik ben gestopt omdat ik alleen zo erachter kon komen of dit iets kon worden. En in die fase zit ik nog steeds. Ik heb nog niet het idee dat wij een bedrijf zijn, maar dat ik nog in de fase zit om erachter te komen of dit iets kan zijn. En ik denk dat er best wel veel modellen zijn over ondernemerschap, maar die hebben we al een paar keer toegepast op onszelf, maar er die zijn gewoon binnen een maand alweer achterhaald, omdat het de regeltjes sneller inhaalt en omdat we uit nieuwe gesprekken weer nieuwe inzichten krijgen. Ik kan me wel voorstellen dat je met die modellen, als je er rustig naar kijkt, wel inzichten krijgt, maar het gebeurt toch niet zo snel als je in je eigen bedrijf zit.
Ik denk de drive en de motivatie om gewoon te gaan en het vertrouwen, het vertrouwen dat het mag en dat je het gewoon moet doen, en ook voornamelijk dat het een avontuur is. Veel mensen zeggen dat het een moedige, vof vooral gedurfde stap is, maar ik ben het daar niet mee eens. Het niet moedig, het is gaan voor waar je je in interesseert. Dit inzicht komt wel door Frisse Blikken.
Dit is een hele makkelijke vraag. Het grootste voordeel is dat je constant het gevoel hebt dat je met zinvol werk bezig bent. Marianne, had een visie en ik was op avontuur. Dat is hoe we dit samen begonnen. Dit veranderde al vrij snel doordat ik nu ook aan het werk ben, en ik het belangrijk vind dat het afval verdwijnt. Het is nog steeds een avontuur, maar hier zit wel echt je eigen ziel en je eigen zaligheid in. Daarnaast is het gevoel dat je een stempel op de wereld drukt, en het feit dat wij nu 30.000 kilo rubber een beter leven hebben gegeven, een heel goed gevoel.
We hebben twee stagiaires die ik moet begeleiden. Ik heb wel eens eerder stagiaires gehad, maar dat zij bij jouw eigen bedrijf werken, daar komt wel weer heel veel meer bij kijken. Het grootste nadeel is dat het druk is en de stress. Je bedrijf speelt altijd in je hoofd, het blijft altijd belangrijk en uiteindelijk word je een beetje één met het geheel. Dat kan ook wel vervelend zijn. Ik denk in mijn geval, echt specifiek op circulaire economie en duurzaamheid, dat ik zo bezig ben met dat verkondigen, dat je er ook wel eens neerslachtig van kan worden. Omdat je constant aan elkaar aan het vertellen bent dat de wereld naar de klote gaat, of aan het gaan is. Dat denk ik soms ook wel eens, goh, het was ook wel fijn geweest als ik een iets makkelijkere baan had.
Ik heb echt wel op de meest slechte momenten, dat mensen vragen of ik er wel eens over heb gedacht om te stoppen, dat ik denk, stoppen? Ik heb geen seconde getwijfeld of dit de juiste keuze was of niet.
Binnen mijn bedrijf denk ik dat mijn grote droom is dat wij over vijf jaar nog steeds aan het spelen zijn, maar dan op een nog grotere schaal. Dat we een paar organisaties, en grote takken zo anders hebben kunnen laten kijken naar afval, en dat dat op een mooie natuurlijk een manier is gegaan. Dat zou echt mijn droom zijn: dat wij op een gestructureerde manier en met plezier en creativiteit afval de wereld uit kunnen.
Mijn doel bij Frisse Blikken was dat zoveel mogelijk mensen Frisse Blikken zouden verlaten om te gaan ondernemen, en het bijdragen daaraan door het VONK programma. Mijn advies is: blijf ervoor gaan. De enige manier om erachter te komen is het pakken van je telefoon, niet door het sturen van een email. Je komt er echt het beste achter als je er gewoon in springt. Het is niet het idee dat je het al weet, als je het al weet loop je namelijk al een half jaar achter.
Neem een kijkje op de website van The Bin
Benieuwd naar nog meer verhalen van frisse ondernemers? Lees de blogs hieronder!
Utrecht
Bedrijfspand de Pionier
Grebbeberglaan 15
3527 VX Utrecht
Eindhoven
Het Klokgebouw
Klokgebouw 210
5617 AC Eindhoven
Achtergrond: phD in Human Resource Management en Organizational Behavior. Master Arbeids- en Organisatiepsychologie
Mijn verborgen talent is… Sportgerelateerde vragen in een pubquiz beantwoorden.
Met dit nummer begint mijn weekend: Tash Sultana – Jungle
Als ik later groot ben dan… Heb ik een bedrijf dat mensen helpt om hun leven leuker te maken.
