Tijdens trainingen, programma’s en traineeship komt de groep of het individu, vaak fysiek, samen om zich te ontwikkelen. Om de veiligheid te waarborgen starten we met het uitvragen van het belang van de organisatie, het team en het individu. Hier stemmen wij de interventie op af. Tijdens een training, (leiderschaps)programma of traineeship beginnen we met verwachtingen uitspreken. Dit zijn verwachtingen van de training of interventie en de verwachtingen van elkaar. Hierdoor is duidelijk wat er wordt verwacht en waar het spreekwoordelijke goud ligt voor de interventie. Tot slot, zien en benoemen we de leercurve en bepalen het belang van het leereffect met de deelnemers. Als één of meerdere deelnemers van een interventie nog niet bewust is van het belang en/of de leercurve, nemen we de tijd om stil te staan bij zijn of haar individuele ‘learning journey.’

In de praktijk zie ik dat deelnemers zich vaak eerst bewust moeten worden van iets waar ze onbewust onbekwaam in zijn. Onze interventies zijn zo ingericht dat deelnemers geneigd zijn in hun natuurlijke gedrag te vervallen. Doordat we de omgeving zo veilig mogelijk maken. Hierdoor zijn de deelnemers zich sneller bewust van hun eigen patronen. Door dit moment uit te vergroten is het eenvoudiger voor de deelnemer om zichzelf te ‘betrappen’ op het eigen gedrag. Na deze herkenning is de deelnemer bewust onbekwaam en krijgt grip op de eigen leercurve. Dit proces benoemen we vaak vooraf. Dit draagt bij aan een veilige omgeving en acceptatie van het (gezamenlijk) leerproces.