Imke is directeur van Fris Publiek en houdt zich graag bezig het belang van de frontlijnprofessional. Lees verder om te ontdekken hoe zij zich ontwikkelt en haar kennis  inzet binnen projecten vanuit Frisse Blikken.

Wat betekent het belang van de ‘frontlijnprofessional’ voor jou?
Op het moment dat je in een kwetsbare situatie zit, weten mensen vaak goed waar de oplossing gezocht moet worden, maar niet altijd hoe je bij die oplossing komt. De rol van de professional is daarin cruciaal om de weg te vinden. Ondanks het feit dat we veel voorzieningen hebben in Nederland, is het systeem soms ingewikkeld. Dan is het fijn als er iemand met je meekijkt. Wijkteammedewerkers, verpleegkundigen, verloskundigen, leraren, politieagenten, het zijn de mensen met de vitale beroepen. Tijdens corona hebben we het veel over vitale beroepen gehad, maar het blijft gek dat we een crisis nodig hebben om dat scherper in te zien.

Ik denk dat veel van deze mensen dit werk zijn gaan doen met intrinsieke motivatie. Toch zijn er dingen die in de dagelijkse praktijk in de weg staan om bij de kern van het werk te komen. Daarom is het interessant om te kijken hoe we het perspectief van professionals nog veel beter in kunnen brengen bij beleidsontwikkeling of samenwerkingsprocessen. Het is zo belangrijk dat te doen op een manier die niet te veel botst met hun dagelijkse werk en hun daarvan wegtrekt, maar juist aansluit bij hun werk. En dat beleid en ontwikkelde oplossingen hun vervolgens helpen in hun werk. Daar zet ik me graag voor in, zodat deze cruciale professionals nog beter het werk kunnen doen waar ze voor gekozen hebben.

Ik loop warm van projecten die raken aan het dagelijkse leven. Hoe mensen wonen, werken, leren, ontmoeten, zorg krijgen, bewegen… En de ruimten waarin dat bij elkaar komt. De mooiste projecten van Fris Publiek gaan daarover, of over de randvoorwaarden die mensen helpen in dat dagelijks leven.

Wat is de reden dat het belang van een frontlijnprofessional jou warm maakt?
Dat is heel persoonlijk, maar ik denk dat iedereen een intrinsieke drive heeft waarmee zij hun werk doen. Dat is ook precies de drive die ik net benoem onder professionals. Voor mij zijn dat dus projecten rondom het dagelijkse leven van mensen. Daar loop ik echt heel hard voor. Dat geldt in mijn werk, maar dat is ook waarom ik het bijvoorbeeld fijn vind om uitgebreid te koken voor vrienden. Dan gaat het over mijn eigen dagelijkse leven of dat van mensen dicht bij mij.

Welke projecten of activiteiten binnen Fris Publiek gaan hierover?
Sowieso denk ik dat het een onderdeel is van bijna ieder project. Bij bijna alle Frisse Blikken projecten gaat het ook over medewerkers helpen om hun werk beter te doen. Fris Publiek doet dit ook maar in de context van de publieke sector, met de mensen in de wijk en aan het bed. Bijvoorbeeld, bij Kansrijke Start gaat het over jeugdverpleegkundigen of -verloskundigen en hoe zij optimaal hun werk kunnen doen om (aanstaande) ouders beter te helpen en daarmee elke dag investeren in de start van kinderen. Bij een grote bibliotheekgroep gaat het bijvoorbeeld over de impact van alle professionals die daar werken. Bezoekers komen er namelijk niet alleen voor boeken, maar ook om te ontmoeten, te leren en te ontwikkelen. Dat maken deze professionals iedere dag weer mogelijk.

Hoe zet jij jouw kennis over frontlijnprofessional in bij Frisse Blikken?
Leidend is voor mij dat we kijken naar de mensen waar we het voor doen – de inwoners – en hoe zij de centrale plek hebben in ons project en ontwikkelproces, maar ook in de oplossing die we uiteindelijk lanceren en implementeren. Daarbij hoort dat je altijd de vraag stelt, hoe helpt dit professionals uiteindelijk om hun werk te doen? Dat geldt voor alle projecten.

Daarin is samenwerken een vak op zich. In mijn projecten kijk ik altijd scherp naar welke rol iedereen heeft, en hoe we dat nog meer doen vanuit ieders toegevoegde waarde. En hoe we samen leren en monitoren.

Je zit al langer in de publieke sector, zijn er dingen of ervaring die je meeneemt?
In Nederland heb je hele uitgebreide opleidingsprogramma’s voor professionals, allerlei richtlijnen, certificering en kwalificatiekaders voor verschillende beroepsgroepen en dat is positief, want dat geeft houvast, zekerheid en veiligheid. Tegelijkertijd vraagt dit veel van professionals om dit te volgen, vaak in de randen van hun dag en in toch al hele volle werkweken. Denk aan huisartsen, die zitten een hele dag in gesprekken. Dat geldt ook voor andere hulpverleners. Dan is tijd voor bijscholing, casuïstiekbesprekingen en samenwerkingsoverleg niet altijd makkelijk in te plannen. Ik vind het belangrijk om te kijken dat je opleiding en ontwikkeling niet alleen slim organiseert, maar dat uitkomsten en inzichten hiervan ook weer echt helpen in het dagelijkse werk. Dan kom je ook weer terug bij de intrinsieke motivatie – heb jij een ‘zorghart’ dan voelt een afstemmingsoverleg niet als ’tijd aan het bed’ en als minder belangrijk. Dus hoe richt je overleggen zo in, dat het jou helpt om de juiste dingen te doen, in plaats van dat het ervaren wordt als een extra belasting. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor registratie en monitoring.

Ik probeer het perspectief van de mensen waar we het voor doen en de professionals die het uiteindelijk uit moeten voeren centraal te zetten in mijn projecten, want daar worden beleid en oplossingen zo veel beter van. Dat is echt een uitdaging, en dan trek ik hen ook weg uit hun drukke dag. Dus, hoe organiseer je ontwikkelsessies op een manier die aansluit bij de werkdag van de professional of ga je bijvoorbeeld zelf naar een locatie toe in plaats van dat je verwacht dat iemand aan een beleidstafel gaat zitten om mee te praten in vakjargon. Wij willen altijd van twee kanten leren en dat betekent dat je veel meer moet nadenken over nieuwe plekken en nieuwe vormen, zodat je perspectieven goed ophaalt. En nog beter is wanneer dit soort werksessies ook echt actieperspectief, inspiratie en pure lol geven.

Op welke manier komt dit onderwerp specifiek binnen Fris Publiek naar voren?
Nogmaals, ik vind dat je in ieder project dit soort vragen moet stellen en in ieder project moeten gekeken worden naar hoe je dat zo optimaal en creatief mogelijk vormgeeft. Zodat het project op een manier wordt georganiseerd die de professional niet belast, maar juist verder helpt.

Veel projecten binnen Fris Publiek gaan over zowel bestuurlijk, organisatie als ook over uitvoerend niveau en de truc is om die aan elkaar te knopen. Soms helpt het om de vertaler te zijn zodat het professional perspectief nog meer aan de bestuurderstafel beland, of bijvoorbeeld beleidsmedewerkers nog meer laten grasduinen in de praktijk. Zo neem je het perspectief van de uitvoerende professionals mee, maar niet door een professional aan de beleidstafel te zetten! Dan moet iemand zich nu verhouden tot een vergadering die vaak al jaren zo wordt georganiseerd. Als je professionals of ervaringsdeskundigen wilt betrekken, dan moet je bereid zijn op een andere manier dat gesprek te voeren en dat op te volgen. Het duurt vaak langer en is ingewikkelder, maar het wordt zo veel beter en meer gedragen.

Wat is jouw droom op dit gebied en wat is jouw rol daarbinnen?
Ik zou het heel tof vinden, als er over vijf jaar wordt gezegd: “Wanneer Fris Publiek het project heeft uitgevoerd, dan weet je zeker dat de mensen waar we het voor doen in alle stappen betrokken zijn en helemaal achter onze ontwikkeling en oplossing staan.” Hetzelfde geldt voor professionals, dat die hebben meegedacht en beter hun werk kunnen doen door projecten die wij hebben gedaan. Dat mensen ervaren dat het beter en leuker wordt, doordat we nieuwe vormen en oplossingen hebben gevonden vanuit de praktijk. Ook hoop ik dat onze projecten zorgen dat er weer ruimte is voor meer beroepstrots en voldoening uit je werk. En dat we ook echt op allemaal plekken ervaren dat vitale beroepen niet alleen zo genoemd worden, maar die erkenning ook echt ervaren. En dat Fris Publiek daar samen met partners steentjes aan bij heeft gedragen.

Heb je een inspirerende quote, video, boek of artikel die bij het belang van een frontlijnprofessional past?
“Never doubt that a small group of thoughtful, committed citizens can change the world. In fact, it’s the only thing that ever has.” -Margaret Mead

Het is één van mijn favoriete quotes. Margaret Mead is een van de pioniers in de culturele antropologie en haar quote laat wat mij betreft zien wat een impact mensen kunnen maken. En dat geldt bij uitstek voor de impact van frontlijnprofessionals in communities.

Welk voorwerp past hier goed bij?
Een kop koffie – voor bij de gesprekken die frontlijnprofessionals voeren met jongeren, ouderen, wie dan ook. Voor het echte contact dat ze maken en de impact die ze hebben op het dagelijks leven van mensen. En de bondjes die ze smeden met andere professionals in de wandelgangen bij het koffiezetapparaat.

Volg Imke op LinkedIn